Krokodillen en kwallen zijn stom!

(Door Nika)

We zijn in Australië! Het is hier erg warm en dat is eigenlijk maar goed ook. We eten namelijk bijna iedere dag een ijsje (dat moet je heel snel doen, want hij ligt binnen de kortste keren als een plasje op je schoot) en we gaan heel vaak zwemmen (dat kan niet overal, maar dat leg ik nog wel uit).

Ons Australische avontuur begon in Sydney. In de haven waren heel veel bootjes. Is dat ook een bootje?, vroegen papa en mama steeds aan me. Nee, zei ik dan, dat is het 'oppurraahaus'. En dan moesten ze lachen, dus het zal wel grappig geweest zijn. Zelf gingen we ook op een boot. Naar de dierentuin! Daar zag ik kolalaberen. Ze zaten helemaal verstopt in de boom. En ze sliepen. Eigenlijk wel een beetje saai. Veel leuker vond ik de schildpad en de dinosaurus. Mama en papa zeiden dat hij niet echt was, maar ik weet wel beter. Hij bewoog heen en weer en gromde heel hard, dus ze kunnen me nog meer vertellen...
In Sydney was ook een onderwaterdierentuin. Je liep dan door een soort tunnel en over je heen zwommen allerlei grote vissen. Zelfs een haai, met hele grote tanden! En op het laatst waren er ook pinguïns. Hele grote en wollige. Ik kon ze daar goed bekijken.

In Sydney was het ook leuk om stenen in het water te gooien, en met takken vissen te vangen. Echt een aanrader, hoor. Op een dag gingen we naar het strand, een heel beroemd strand, zeiden mama en papa. Bondi Beach, ofzoiets. Maar toen we er aankwamen, wilden ze meteen doorlopen naar een ander strand. Te druk, zeiden ze. Dat vond ik eigenlijk helemaal niet zo'n goed idee en dat heb ik ze gezegd ook. Maar gelukkig stopten we na een kwartiertje lopen bij een ander strand (Tamarama Beach) en daar speelden we lekker in de golven.
Bijna vergeten te vertellen, maar mama en ik werden in Sydney ook nog een keer geïnterviewd voor tv. Zomaar ineens midden op straat. Omdat we naar een etalage met kerstpoppetjes stonden te kijken. Die mevrouw vroeg me in het Engels wat ik ervan vond, maar ik gaf lekker geen antwoord. Moest ze eerst maar Nederlands tegen me praten!
We beklommen ook nog een hele hoge toren. Nou ja, met de lift dan. Toen zagen we alles wat we eerst van beneden hadden bekeken ineens van bovenaf. Heel overzichtelijk.

Na een week in Sydney zeiden mama en papa dat we verder gingen. Met het vliegtuig! Maar we bleven wel in Australië. Ik geloof dat de vlucht drie uur lang duurde, maar het ging hartstikke snel, want ik kreeg van de stewardess een eigen kleine tv met allerlei leuke filmpjes erop. Dat het in het Engels was, maakte me niks uit.

Toen we weer uit het vliegtuig stapten, in Cairns, was het heel erg warm. Wel dertig graden en ook nog eens benauwd. Maar ik wilde mijn trui niet uit doen. Eigenlijk was dat alleen omdat mama en papa zeiden dat ik dat moest doen. Neeeee, riep ik hard. Toen ik het na tien minuten zweten toch wel erg warm kreeg, zei ik dat ik hem tóch uit wilde doen. Maar toen had ik dat mooi wel zelf besloten! Mama zegt wel eens dat ik net zo eigenwijs ben als ik groot ben. Niet, zeg ik dan, want ik ben alléén Nika.

De nieuwe camper ophalen was pas echt leuk. Er was een kamer met een héleboel speelgoed. Ik wist eerst even niet waar ik moest beginnen met spelen. De mevrouw daar zei dat het allemaal achter gelaten was door kindjes die hun camper weer hadden terug gebracht en naar huis waren gegaan. Nou, mooi zo! Mama en papa gingen intussen de nieuwe camper bekijken. Die was nog een stukje groter dan die die we in Nieuw-Zeeland hadden. Voor zes personen wel! Daar waren mama en papa eerst wel blij mee, maar later zagen ze dat er ook wel wat minder opbergruimte was voor de tassen enzo. Nou, mijn slaaptentje staat er en al mijn speelgoed past in de kast, dus ik vind het wel goed allemaal. Enige nadeel is dat ik, als we rijden, wat verder naar achter zit, waardoor mama me geen boekjes en koekjes meer kan aangeven als ik daarom vraag. Maar daar heeft ze wat op gevonden. Naast mijn autostoel staat nu een bak die helemaal tot de rand toe vol zit met leuke dingen. Daar kan ik tijdens het rijden zelf in graaien. Supertof!

De eerste nachten sliepen we bij het strand. Cool, zou je zeggen, maar eigenlijk viel dat een beetje tegen. Ik mocht er namelijk niet zomaar gaan zwemmen van mama en papa. Er zaten krokodillen, zeiden ze, en kwallen. Krokodillen bijten in je billen en van kwallen weet ik eigenlijk niet zo goed waarom ze gevaarlijk zijn. Ik was natuurlijk helemaal niet bang en zei dat ik goed zou oppassen, maar het mocht nog steeds niet. En toch speelden we wel even in de golven! Dat kwam omdat de Australiërs een soort net hadden gespannen waar kwallen en krokodillen niet doorheen konden zwemmen. Dat vond ik wel heel goed bedacht van ze. Ik snapte alleen niet zo goed waarom ze niet meteen een veel groter net om de hele zee hadden gespannen. Dan hoefden papa en mama tenslotte ook niet zo bang te zijn.

Toen we boodschappen gingen doen, zag ik overal kerstbomen en kerstmannen. Wel gezellig, maar ook een beetje raar. Die kerstmannen hebben namelijk een hele dikke jas aan, terwijl het toch echt niet koud is. In de camper keken we 's avonds het Sinterklaasjournaal op papa's telefoon. Ik hoop dat er ook een zwarte piet vanuit Spanje deze kant op is gevaren.

We waren in het regenwoud, maar ik weet niet waarom ze het zo noemen, want het was droog en de zon scheen juist heel hard. Om het woud goed te bekijken, gingen we eerst met een kabelbaan (echt leuk!) en terug met een trein. (Maar daar had ik de hele week in Sydney al ingezeten, dus dat vond ik een beetje saai. Ik was daarom wel blij dat mijn tekenbordje ook mee was.)

De volgende dag zei ik tegen papa en mama dat ik er helemaal niks van geloofde dat hier krokodillen wonen, want ik had er nog geen één gezien. Toen namen ze me mee op een bootje en na een uur zagen we er één op het strand liggen. Hij was best wel heel groot! Ik denk dat als die krokodil in mijn bil zou bijten, hij misschien ook wel mijn buik en arm mee zou opeten. Dan hadden mama en papa toch wel gelijk dat ze niet wilden zwemmen in de zee... Maar dat heb ik natuurlijk niet toegegeven.

De dag erna begreep ik eindelijk waarom mama en papa zo graag naar Australië wilden, want op de volgende camping was een zwembad. En daar hoefden we helemaal niet op enge dieren te letten gelukkig. Super relaxed! Toen mama en papa zagen hoe leuk ik het vond, zijn we de dag erna naar nog een camping met zwembad gegaan. Daar zijn we nu. Ik wil hier eigenlijk nooit meer weg. Even bedenken hoe ik dat tegen mama en papa ga zeggen.