NYE in Sydney

(Door Richard)

De vorige blog eindigde in Culburra Beach. De piek in het hoogseizoen was begonnen en dat hebben we geweten ook. We hebben tientallen campings ten zuiden van Sydney gebeld of er plek was maar helaas. Uiteindelijk één gevonden met een 'ensuite' plek. Dit houdt in dat je je eigen wc en douchehokje hebt bij je camper. Ideaal (en duur) in deze drukte. De camping was afgeladen vol, kinderen reden in een polonaise op de fiets over de camping en in het zwembad kon je je kont niet keren. Eén van de redenen dat we in deze regio wilden overnachten was Hyams Beach: het witste strand ter wereld. Toen we er bijna waren werden we er weer aan herinnerd dat de vakantieperiode op het toppunt was: de weg erheen was afgesloten omdat Hyams Beach 'vol' was. Dit was nieuw voor ons omdat de stranden tot dusver op onze reis meestal zo goed als leeg waren. We zijn naar een strand verder gereden en hebben ons daar prima vermaakt op het, inderdaad, hagelwitte strand (totdat een niet voorspelde regenbui hier een eind aan maakte).

Op naar Sydney voor de jaarwisseling en natuurlijk het vuurwerk! Dit zat eigenlijk niet in de planning want waar laat je de camper en hoe regel je nog een betaalbare overnachting? En op de plekken om het vuurwerk goed te kunnen zien, moet je al vroeg in de middag gaan zitten: houdt Nika dat wel vol? Omdat het een once in a life time moment was besloten we het toch te doen. We vonden een betaalbaar appartement in het centrum, een redelijk veilig uitziende parkeerplaats bij een treinstation en we kochten kaarten voor een uitzichtpunt op het vuurwerk met vertier voor kinderen. Wat een vertrouwd gevoel om weer terug te zijn in Sydney. Op oudjaarsdag lekker lunchen in de zon en we zagen inderdaad mensen al vroeg in de middag naar de verschillende plekken gaan voor het vuurwerk. Dat hadden we goed voor elkaar, dachten we. Tegen de avond gingen we naar het terrein waarvoor we kaarten hadden gekocht. In de rij sloten we aan bij twee andere gezinnen die we eerder tijdens onze reis hebben leren kennen. Gezellig! Al snel begonnen (letterlijk) donkere wolken boven onze hoofden te vormen en te regenen. Tijdens de twee maanden in Australië hebben we slechts enkele dagen regen gehad dus hier hadden we niet helemaal op gerekend. Na het buitje konden we het terrein op en wat een geweldig uitzicht over Sydney! Kleedjes op de grond, hapjes uit de tassen, biertjes halen: laat de avond maar beginnen! Helaas, een onweersbui kwam onze kant op en het zag er inderdaad erg dreigend uit. De DJ stelde ons een aantal keer gerust maar uiteindelijk werden we toch geadviseerd om het (hooggelegen) terrein te verlaten en te gaan schuilen in de woonwijk erachter. Na een uur onder te kleine paraplu's te hebben gestaan en ondertussen al aardig nat en koud te zijn geworden, besloten we maar terug te gaan naar het appartement. 's Middags zagen we dat we wellicht vanuit de wijk van ons appartement het vuurwerk konden zien. Om 21 uur 's avonds zou het kindervuurwerk zijn en dat haalden we net. Wat konden we het goed zien vanaf de straat voor ons appartement en wat was dit kindervuurwerk al mooi! Een eindje verder was een park van waar je het nog beter kon zien. We vroegen aan een verkeersregelaar of het er druk was en dat was (door de buien) niet het geval meer. We gingen nog even terug naar het appartement om droge kleren aan te trekken en bij te komen en gingen een uurtje later naar het park. Het was inderdaad niet druk en de tijd vloog voorbij. Nika hield zich ook erg goed en leek nog niet moe. Even voor 12 begon het aftellen op de Harbour Bridge en toen begon het. We stonden tussen het vuurwerk in en het zicht was echt goed. Wat een geluk bij een ongeluk! Tijdens de tien minuten dat we terugliepen naar het appartement viel Nika al in diepe slaap, maar wat heeft ze het vandaag toch goed gedaan.

De dag erna hebben we een mooie wandeling gemaakt door de stad en het nieuwe jaar met een wijntje op het terras ingeluid (alcohol was niet toegestaan in het park waar we het vuurwerk bekeken). Op 2 januari lieten we Sydney voor de tweede keer in twee maanden achter ons en gingen we terug naar het kampeerleven. Gelukkig, de camper stond er nog ongeschonden. Op naar nieuwe avonturen. Om teleurstellingen te voorkomen hebben we al enkele campings vastgelegd. Ons volgende doel was Mount Kosciuszko Nationaal Park met de hoogste berg van Australië via Depot Beach. Dat laatste was een mooie tussenstop in de natuur met een prachtig strand en kangoeroes op de camping. Dit vond Nika erg leuk, ze ging zelfs het springen van een kangoeroe nadoen (deed ze erg goed).

De retourtje naar de hoogste top van Australië ging via een stoeltjeslift en een veertien kilometer lange wandeling. Best een uitdaging voor Elly want Nika wilde bijna niet zelf lopen en alleen in de drager bij 'mama' achterop. Maar ze heeft het gered, echt knap! Wat een prachtige uitzichten ook hier weer. Af en toe zag je nog een plukje sneeuw onderweg. Een dag ervoor in het dal was het over de dertig graden dus moeilijk voor te stellen dat dit hét skigebied van Australië is maar in de Australische winter ligt hier voldoende sneeuw om te skiën.

Een dag later reden we naar een ander park met Australisch hooggebergte: Alpine National Park. Tijdens de wandeling in de Blue Mountains werd er door een local de wandeling naar Mount Feathertop aangeraden. Die wilden we dus ook doen. Omdat deze 22 kilometer is heb ik deze wandeling overgeslagen (af en toe voel ik nog steeds een pijntje in de knie na de wandeling in het Abel Tasman NP in Nieuw Zeeland dus om weer ruim twintig kilometer te lopen zag ik niet zitten). Elly vertrok op tijd omdat er zo'n acht uur voor de wandeling staat en Nika en ik vermaakten ons op de camping. Aan het einde van de middag kwam Elly terug gewandeld de camping op. Zonder Nika in de drager op haar rug ging ze als een speer. Ook deze wandeling was erg mooi.

Nu zitten we aan de voet van Mount Buffalo. Vandaag hebben we het gelijknamige National Park bezocht. Het was hier weer heel anders dan de vorige parken en berggebieden. Na al die bergen en wandelingen zijn we nu wel weer toe aan strand: onze volgende bestemming is Lakes Entrance aan de zuidkust.