We hebben een kiwi gezien!

28 oktober 2018 - Mossburn, Nieuw-Zeeland

(Door Elly)

Het leuke aan reizen zijn de verrassingen en de onverwachte gebeurtenissen. Bij de Franz Josefgletsjer maken we een hele bijzondere mee. Het ene moment rijden we nog door groen boslandschap met zee aan de ene kant en hoge bergen met besneeuwde toppen aan de andere kant, een uurtje later staan we ineens bovenop een eeuwenoude gletsjer sneeuwballen te gooien. Daar zijn we gerust niet zelf heen geklommen hoor. Een helikopter heeft ons daar afgezet!

'Oh, kijk', roep ik, 'wat mooi!' En ik wijs naast me over de railing. Richard heeft al zijn aandacht nodig om de camper over het smalle bruggetje te manoeuvreren en mist het uitzicht van het helblauwe riviertje en de witte toppen erachter. Gelukkig is er een afslag, vlak na de brug, die leidt naar een parkeerplaats. Daar klauteren we over wat stenen naast het riviertje en proberen mooie foto's te nemen (Richard en ik) en coole stenen te vinden (Nika), en wijzen naar de helikopter die vlak over ons heen vliegt en op het parkeerterrein landt. Er komt een man op ons af. Belangstellend vraagt hij waar we vandaan komen en hoe lang we in Nieuw-Zeeland zijn. Dan komt de aap uit de mouw. Hij vraagt of we een vlucht willen maken met de helikopter. In eerste instantie schudden we resoluut ons hoofd, dat hadden we niet zo gepland. Maar hij maakt een mooie deal en we beginnen te twijfelen. 'Nika, wil je met de helikopter?', vraag ik. 'Nee', roept ze hard. Maar dat is haar antwoord op bijna elke vraag, dus ik leg het nog even precies aan haar uit. Even later staan we alle drie enthousiast en ook een beetje gespannen te wachten tot we de heli in mogen. Wat een avontuur!
De vlucht is fantastisch. We vliegen tussen de bergen door naar boven en langs besneeuwde toppen. Nika heeft eerst vooral oog voor de binnenkant van de helikopter, maar als we haar aantikken en naar buiten wijzen, geniet ze ook van de aanblik van zoveel sneeuw onder ons. Het leukst vindt ze het uiteraard dat we midden op de gletsjer uitstappen en een sneeuwballengevecht houden.

IMG_8283 IMG_8300 IMG_8335 IMG_8343 IMG_8359 IMG_8381 IMG_8390 IMG_8247 IMG_8419 

De volgende dag willen we de gletsjer ook graag vanaf de onderkant zien. Best bijzonder, want nergens anders ter wereld komen gletsjers op deze hoogte zo dicht bij de oceaan uit als de Frans Josefgletsjer en de Foxgletsjer even verderop. We hoeven dus niet enorm te klimmen. Toch net iets te ver voor Nika en we blijven daarom om de beurt met haar achter, terwijl de ander de wandeling naar de gletsjer vervolgt. Zo doen we het de volgende dag bij Fox ook. Terwijl we daar genieten van de warme zon, schrikken we van de bordjes die aangeven tot waar de gletsjer reikte in andere jaargetijden. We zien met eigen ogen wat de klimaatverandering voor een enorme impact heeft.

IMG_8437 IMG_8438 IMG_8454 IMG_8458 IMG_8469 IMG_8472 IMG_8483 

's Middags komen we voor het eerst in aanraking met zogenaamde 'sandflies' en die ontmoeting is niet bepaald aangenaam. We maken een korte wandeling over het strand en voelen overal prikjes. De vliegjes laten Nika gelukkig met rust. Terwijl wij in het rond springen met zwaaiende armen, werkt zij rustig aan haar hobby; de branding volgooien met stenen. 's Avonds voelen we het irritante gevolg; overal kriebel. 'Anti-sandfly-spul' schrijven we meteen op het boodschappenbriefje.

IMG_8493 IMG_8510 IMG_8280c IMG_8280d 

Via de Haastpass rijden we richting Wanaka. De weg leent zich voor de nodige woordgrapjes en we lolbroeken er daarom op los, 'want we hebben tenslotte geen haast'. Maar we genieten toch vooral van het mooie uitzicht over de blauwe meren en de hoge bergen erachter. Toch komt het hoogtepunt pas 's middags als we de camping bereiken in Glendhu Bay. Het is prachtig weer en we vinden een idyllisch plekje aan het meer. Met een strand vol steentjes, zo zien we ze het allerliefst. We besluiten er meteen maar twee nachten te blijven.

IMG_8556 IMG_8561 IMG_8568 IMG_8579 IMG_8584 

De volgende dag zijn de weerberichten nog steeds supergoed. Het wordt 24 graden en de lucht is strakblauw; tijd voor een lange wandeling. Ik loop de Diamond Lake Track en de Rocky Mountain Summit Track en ben drie uur zoet. Echt genieten. Wat een waanzinnig uitzicht! Ik schrijf er een artikel over voor oppad.nl. 's Middags wandelt Richard de Mount Iron Track, maar die valt helaas een beetje tegen. Ook heeft hij nog steeds last van zijn knie sinds de dagwandeling in Abel Tasman NP.

IMG_8670 IMG_8671 IMG_8675 

Op naar de bewoonde wereld, op naar de avonturenhoofdstad van Nieuw-Zeeland; Queenstown. Daar zoeken we eerst de hoogte op. Nika staat al te springen van enthousiasme als ze een glimp opvangt van de kabelbaan waar we natuurlijk ook in gaan. Eenmaal boven wil ze gelijk weer naar beneden. Wij schieten snel een paar kiekjes en laten ons dan meeslepen. We moeten ook wel, want we hebben grootse plannen voor die middag; we gaan naar een vogelpark waar ook kiwi's wonen. Ja hoor, we hebben ze gezien! In het donkere verblijf, het zijn nachtdieren, waren we, net als bij de gloeiwormen, heel stil en toen zagen we ze. Ze zijn veel groter dan we dachten! Het park huist nog meer vogels. Een kea, een soort papegaai, begint meteen aan de rubberen banden van Nika's wagentje. Daar is ze het niet mee eens!

IMG_8715 IMG_8563 IMG_9762 

Als we de volgende dag naar Glenorchy rijden, blijkt dat de verstandhouding tussen gevogelte en Nika sowieso niet al te best is. Een brutale eend vliegt op en probeert haar broodje met chocoladepasta af te pakken. 'Stomme eend', roept ze tussen het snikken door. Gelukkig vergeten we het incident snel door de prachtige uitzichten langs de weg. Eenmaal in Glenorchy besluiten we door te rijden naar een camping aan het water in Kinloch waar we bijna helemaal alleen staan (samen met een paar honderd sandflies, maar we hebben inmiddels antivliegspul gekocht!). We moeten daarvoor een paar kilometer over een dirtroad rijden en de hele camper en al haar inhoud hobbelt onder veel kabaal op en neer. We komen er de volgende dag, als we dezelfde weg terug rijden, achter dat het een stuk soepeler gaat als we het gaspedaal wat verder intrappen. Voortaan nemen we dirtroads dus maar met een gangetje van vijftig kilometer per uur in plaats van met twintig.

IMG_8744 IMG_8754 IMG_8760 IMG_8782 IMG_8792 IMG_8802 IMG_8815 IMG_8824 

's Morgens maken we nog een mooie wandeling aan de rand van Isengard (LOTR) en dan nemen we dezelfde mooie route terug via Queenstown. Onze volgende bestemming, Milford Sound, ligt hemelsbreed nog geen veertig kilometer van Kinloch verwijderd, maar we hebben een tocht van 350 kilometer te gaan om er te komen. Er liggen wat meren en bergketens 'in de weg'. We redden het halverwege en eindigen de dag op een farmcampsite in Mossburn met kippen, schapen, geiten en alpaca's. Van de campingeigenaar krijgen we een zakje met dierensnoepjes en die deelt Nika gul uit aan alles op poten. Daarna probeert ze, met wat hulp van mij, de roestige draaimolen uit. En, nadat ze heeft gecheckt of er geen plassen liggen, ook de glijbaan.

IMG_8837 IMG_8847 IMG_8854 IMG_8873 IMG_8888 IMG_8961 

Foto’s

8 Reacties

  1. Sanne:
    28 oktober 2018
    Met een jetlag gevoel lijkt het wat vroeger om dit te lezen (lang leve de wintertijd!). Maar wat een mooie fotos en fijne verhalen. Is jullie camper niet verzwaard met alle stenen die Nika vindt?
  2. Elly:
    28 oktober 2018
    @Sanne: Misschien dat de camper daarom zo hobbelt op de dirtroads! 🤔😁
  3. Gea:
    28 oktober 2018
    Weer een prachtig verhaal met vele belevenissen. Wat zal jullie NIca een hoop wereld ervaring opnemen in haar jonge leventje. Super zoals jullie het allemaal doen, beleven en laten beleven.
  4. Bram:
    28 oktober 2018
    Wat een mooie verhalen en foto's! Echt een reis om nooit te vergeten! Heel veel plezier groet Bram, Christine, Lizzy en Sophie
  5. Richard:
    28 oktober 2018
    @Bram: thanks Tuje!
  6. Suzanne:
    29 oktober 2018
    Dju, wat een reis.. Mooi hoor!!
  7. Jacqueline:
    29 oktober 2018
    Fantastisch allemaal joh! Veel om te verwerken ook elke dag. Gelukkig kun je het van je af schrijven ;)
    Ik geniet met jullie mee!
    Liefs, Jacqueline
  8. Arianne:
    1 november 2018
    Prachtige foto’s! Super stoer dat jullie een vlucht hebben gemaakt in de helikopter!